door stagiaire Annemarie Loof, 06-jul-2020
Nadat ik mijn laatste MAS-punten van de vierde en laatste ronde heb geteld, rij ik naar Nieuw-Balinge, om daar een gezenderd wulpenkuiken op te zoeken. Ik rij rustig over het zandpad in de hoop een wulp te horen of te zien. Het blijft erg rustig en ik besluit even in de auto te blijven om te observeren. Enkele regendruppels komen uit de lucht vallen en uit een stuk kruidenrijk grasland klinkt de roep van een kwartel ‘kwikmedit, kwikmedat’. Verschillende kwartels blijven roepen, maar verder is het stil.
Na tien minuutjes is er opeens actie. Een volwassen mannetjeswulp schiet de lucht in en valt een kraai aan die net in een klein boompje was geland. Het alarm en de aanval zijn een goede indicatie voor de aanwezigheid van één of meerdere jongen. Ik stap uit de auto om de ontvanger en antenne te pakken en het jong op te zoeken. Ik schrik van een luid geluid, dat vanuit de gerst naast mij komt. Een kwartel zingt luid op nog geen 15 meter afstand en hoewel ik hem niet zie, heb ik hoop dat hij het zandpad over zal steken, richting zijn soortgenoten. Ik pak mijn camera en ga op de grond zitten. Echter blijft hij nog verborgen en dus besluit ik eerst het wulpenkuiken op te zoeken om daarna nog een poging te wagen om de kwartel vast te leggen. Helemaal klaar om het veld in te gaan, rugtas op de rug, verrekijker en ontvanger om de nek en antenne in de hand wil ik net weglopen als ik opeens beweging zie in de berm. Gauw pak ik mijn camera weer en ga op de grond liggen. De kwartel steekt zijn kopje een stuk boven het gras uit en begint luid te zingen. Ik kan mijn geluk niet op en nadat hij een aantal minuten in de berm heeft gezongen, steekt hij plots de weg over. Halverwege het pad staat hij een seconde alert stil, waarna hij aan de andere kant van de weg in het kruidenrijke gras verdwijnt.
Helemaal gelukkig berg ik gauw mijn camera op, om het wulpenkuiken op te zoeken. Ik vind hem op een perceel met lente-uitjes en nadat ik zijn maten genomen heb, rent hij door het spuitspoor weg. Ik loop terug naar de auto en zie nog twee mooie kwartels opvliegen, die zich, na een korte vlucht, plots laten vallen, waarna ze niet meer zichtbaar zijn. Begin mei hoorde ik mijn eerste kwartels ooit en gedurende de rest van mijn MAS-tellingen hoorde ik ze steeds vaker, maar dat ik een kwartel zó goed zou zien, dat had ik niet durven hopen.
