door student Diedert Koppenol, 31-mei-2021
Het veldwerk voor het gele kwikstaartenonderzoek vordert, maar zeker niet gestaag. Het zal jullie allen vast niet ontgaan zijn dat het dit voorjaar erg nat en ook erg koud is geweest. Momenteel zien we veel mannetjes die wat doelloos door het gebied lijken rond te zwerven, wat foerageren op de kale aardappelakkers en af en toe even op een paaltje gaan roepen. Het vermoeden is dus dat veel vrouwtjes nu op de eieren zitten en dat we toch wel deze week de eerste jongen mogen verwachten. Echter, doordat het nu zo koud is, moeten deze vrouwtjes ook meer voedsel verzamelen om hun eigen warmte op peil te houden. Dat gaat dan weer ten koste van de broedtijd, die dan vertraagd.
Gelukkig zijn de onderzoeksgebieden geen verkeerde plekken om rond te lopen. Het gebrek aan schuilplaatsen voor de regen daargelaten heb ik nu al mogen genieten van een paartje grauwe kiekendieven die in mijn omgeving waarschijnlijk een nest hebben, een koppel patrijzen gezien en elke keer weer een groep van circa tien reeën die toch steeds minder schuw lijken te worden. Zeker bij Muntendam zijn de zingende geelgorzen en de vele grasmussen een fijne afwisseling van het ietwat monotone getjilp van de gele kwikstaarten. Het gejubel van veldleeuweriken verveeld gelukkig nooit. Bij een volgende update hoop ik dat we de geboorte van de eerste gele kwikstaarten kunnen vieren!