Water in de woestijn, maar weinig vogels
Voor het onderzoek naar de stopovergebieden in Noord-Afrika gaat voor de tweede keer dit jaar een onderzoeksteam van GKA naar Oost-Marokko, ditmaal om de najaarsomstandigheden in kaart te brengen. Om de paar dagen delen we hun bevindingen en avonturen.
17-september-2024 – Het eerste wat we ‘s ochtends hoorden, toen we in onze tentjes wakker werden en het buiten nog donker was, een Dupont’s Leeuwerik! Wat een heerlijk begin van de dag. Na het inpakken van onze erg vochtige tenten, vertrokken we naar het eerste telpunt ten noorden van Tendara.
Daar klaar wilden we even wat boodschappen halen in het stadje. Bij een kruispunt vlak voor de ingang van de stad stond de gendarmerie en werden onze paspoorten gecontroleerd. Op de vraag waar we heen wilden, antwoordde we dat we na het boodschappen doen de afslag in westelijke richting zouden nemen; “prima”, zeiden ze. Zo ver, zo goed, maar toen we kort daarna terugkwamen en de eerder genoemde afslag wilden inslaan werden we opnieuw aangehouden. We zagen meteen dat een wisseling van wacht had plaatsgevonden. En jammer genoeg vond de nieuwe ploeg het niet veilig dat wij die weg zouden op gaan, in verband met de overstromingen die vorige week allerlei wegen onbegaanbaar hadden gemaakt. We besloten terug naar het noorden te rijden en toen we de bocht om waren meteen de eerste zandweg naar links op te rijden, zodat we in een driehoek om de politiepost heen reden en gewoon weer op die weg uitkwamen. Tot de beide punten die we wilden tellen was er helemaal niets aan de hand. We zagen wel overal de sporen van de overstromingen, maar onveilig was het niet meer. Omdat we uiteindelijk verder naar het zuiden naar het gebied van Herman wilden rijden, moesten we dezelfde weg weer terug. Voor de zekerheid reden we weer via het zandpad om de post heen. Goed idee, de mannen zwaaiden vriendelijk toen we weer langs kwamen.
Fredolia-steppe
Bloeiende fredolia
Natte aarde
Water in de woestijn
Witbandleeuwerik
Ons volgende doel was het gebied waar Herman twee nachten en een dag had gezeten. De weg daarheen bleek een meevaller. De zandwegen waren goed gerepareerd en we kwamen vlot voorwaarts. Dat was ons geluk, anders hadden we het deze dag niet meer gehaald. In schitterend avondlicht bereikten we de plek waar Herman de nacht van 6 op 7 september had gezeten. Er was niets te zien, ook niet op de plek waar hij over dag had gezeten. Maar opvallend genoeg was dit het beste gebied wat we tot nu toe zijn geweest. De Halfa steppe is ook hier aangetast, maar er zijn nog best mooie graspollen in tegenstelling tot de meeste andere stukken. Goeie keuze dus van Herman! Dat hij daar niet gebleven is zou best door de regen van vorige week kunnen zijn. We hoorden dat er 140 mm water was gevallen en dat na 6 jaar zonder echte regenbuien! Overal waar we komen zien we daar sporen van, wadi’s waar nog plassen in staan en vochtige moddervlakken die in de zon glinsteren. We hebben geluk dat het meeste water al weggestroomd en weggezakt is, anders hadden we op veel plekken niet eens kunnen komen.
Gebied waar zenderkiek Herman verbleef
Herman zijn slaapplaats van 6 september
Transecttelling door Toni
Transect door de wadi
Schoenen na transect door de wadi
Vandaag kwamen we helemaal op stoom met onze tellingen, op zes plekken zijn er transecten geteld. Tot nu toe zien we weinig vogels en af en toe wat mieren. Ook de kiekendieven zijn tot nu toe schaars, gisteren hadden we elk een adulte man grauwe en bruine kiekendief en vandaag een juveniele bruine. Misschien dat we straks verder noordelijk weer wat meer kieken gaan zien, maar eerst gaan we verder richting het zuidwesten. In de buurt van Erfout blijkt namelijk de zender van een in april overleden grauwe kiekendief te liggen. Die willen we morgen proberen op te sporen!
Het onderzoek naar stopovergebieden wordt ondersteund door de Deutsche Wiltier Stiftung. De expeditie naar Oost-Marokko in september 2024 wordt mede mogelijk gemaakt door het Huib Kluijver Fonds en dankzij donaties aan Grauwe Kiekendief – Kenniscentrum Akkervogels. Extra donaties zijn overigens nog zeer welkom!