Afscheid van Marokko en vooruitkijken
Voor het onderzoek naar de stopovergebieden in Noord-Afrika gaat voor de tweede keer dit jaar een onderzoeksteam van GKA naar Oost-Marokko, ditmaal om de najaarsomstandigheden in kaart te brengen. Om de paar dagen delen we hun bevindingen en avonturen.
26-september-2024 – Nadat we onze laatste telling gedaan hadden, reden we via een mooie route naar Nador aan de noordkust van Marokko. Hier ontmoetten we Saïd Azaouaghe, een lokale ornitholoog en coördinator van de regio Oriental van GREPOM (Groupe de Recherche pour la Protection des Oiseaux au Maroc), de Marokkaanse BirdLife Partner. Hij liet ons de lagune van Nador, Marchica, en haar vogels zien.
Op het eerste punt waar we stopten hadden we een mooi uitzicht over de natuurlijke vegetatie aan de landinwaartse kant van de lagune.We zagen onder andere flamingo’s, geelpootmeeuwen en tot onze verbazing tientallen grielen in de vegetatie.Tijdens onze hele reis hadden we maar eentje gezien, of beter de griel zag Raymond en die voelde zich zo bekeken op de open vlakte dat hij rond ging kijken en hem spotte! Snel bleek dat Saïd niet alleen ontzettend goede humor had, maar dat hij zijn soorten ook heel goed kent. Het tweede observatiepunt was aan de rand van het “Parc ornithologique”, een vrij recentelijk aangelegd gebied waar oude waterzuiveringsbekkens omgevormd zijn tot broed- en leefgebied voor vogels. Helaas heeft ook hier de droogte zijn sporen achtergelaten en bestaat er een probleem met predatie door loslopende honden. Wel zagen we hier een prachtige Audouins meeuw! Het bezoekerscentrum waarvoor Saïd destijds een hele expositie heeft ontworpen, onder andere met zijn eigen foto’s, is helaas om onduidelijke redenen nooit geopend. Een interessant gebied waar zeker nog meer mogelijkheden liggen. Voor ons was dit uitje vooral een belangrijke eerste stap in de kennismaking en hopelijk toekomstige samenwerking met Saïd en GREPOM. Na een gezamenlijk restaurantbezoek met lekkere verse vis vertrokken we richting Oujda.
Daar aangekomen werden we, nadat we ons in Hotel Tlemcen hadden “opgefrist”, opgehaald door collega’s van Khalid Bedhiaf van de Vogelvrienden Oujda (Association Oujdie des amis d’oiseaux, facebook: الجمعية الوجدية لأصدقاء الطيور ) voor een afsluitende bijeenkomst waar we bericht deden over de geslaagde expeditie gevolgd door een gala diner bij een van de leden thuis. Wat een belevenis, naast overheerlijk eten mochten we de gebedsceremonie voor en na het eten bijwonen en hadden we een zeer gezellige avond met de mannen. Toen we afscheid namen mochten Toni en ik nog even naar boven en kennis maken met de vrouwen die dit gehele feestmaal hadden verzorgd. Een bijzondere ervaring.
De laatste dag brachten we in Oujda door met spullen pakken en een bezoek aan de souk. In de namiddag werden we opgehaald door Khalid en twee collega’s en naar een boerderij net buiten de stad gebracht. Hier woont bestuurslid en oprichter Mostafa Benyahya met zijn familie tussen allerlei dieren en fruitbomen, een heerlijke plek waar we waren uitgenodigd op de thee. Als voorafje kregen we mega lekkere vijgen uit eigen tuin (waarvan de tuinfluiter ook gulzig zat te snoepen) en daarna bleek de thee te bestaan uit een hele maaltijd van zoete couscous met rozijnen, noten en kwarteleitjes, pannenkoeken, zelfgemaakte boter en nog veel meer! Wat een verwennerij ter afsluiting. Een juveniele zomertortel sloeg het feestelijke geheel gade vanaf het hek van het erf. Na bijna twee weken blikken we terug op een geslaagde expeditie waarin we weer veel waardevolle gegevens hebben verzameld. We hebben ontzettend genoten van alle ontmoetingen en de gastvrijheid in Marokko. De komende maanden gaan we bezig met de uitwerking van de gegevens, daarover dus later meer!
Het onderzoek naar stopovergebieden wordt ondersteund door de Deutsche Wiltier Stiftung. De expeditie naar Oost-Marokko in september 2024 wordt mede mogelijk gemaakt door het Huib Kluijver Fonds en dankzij donaties aan Grauwe Kiekendief – Kenniscentrum Akkervogels. Extra donaties zijn overigens nog zeer welkom!