door stagiaire Annemarie Loof, 01-mei-2020

Tijdens MAS-tellingen wordt je soms verrast door de leukste dingen. Zo stond ik afgelopen week te tellen, op een paar kieviten en een zingende veldleeuwerik na, was er nog niet veel te zien. Echter waren er nog geen vijf minuten voorbij, toen ik opeens iets door de lucht zag schieten. Determinatie was nog niet mogelijk. Het bleken drie vogels te zijn die met enorme snelheden door de lucht gingen. De voorste was een veldleeuwerik, op de voet gevolgd door twee boomvalken. Tot mijn verbazing daalde de veldleeuwerik vlak naast mij in een slootkant, met alle gevolgen van dien. De ene boomvalk schoot hem direct achterna, waar de ander eerst enkele meters omhoogschoot, om vervolgens recht op mij af te vliegen. Ik richtte mijn camera en drukte af, de autofocus vond het een flinke uitdaging, maar stond toch toe dat er twee beelden opgeslagen werden. De valken verloren hun snelheid en hadden ook hun prooi niet meer in beeld. Nadat ze zich nog een keertje mooi lieten zien, vlogen ze weg en landden even verderop op een akker, vlak bij een kievit. Deze foerageerde rustig door. Eenmaal thuis kon ik mijn ogen niet geloven, nog nooit kreeg ik een vliegende boomvalk scherp op de foto en nog nooit fotografeerde ik een boomvalk recht van voren. Die ochtend was ik op de juiste tijd op de juiste plek en ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit van zo dichtbij mee mocht maken.