Skip to content
Grauwe Kiekendief – Kenniscentrum Akkervogels
Grauwe Kiekendief - Kenniscentrum Akkervogels
  • Actueel
  • Projecten
  • Diensten
    • monitoring
    • Advies
    • Onderzoek
  • Kennis
    • Publicaties
    • Media
    • Lezingen
    • Nature Today
  • Over Ons
  • Nieuwsbrieven
    • Nieuwsbrieven
    • Jaaroverzichten
  • Doneren
  • Actueel
  • Projecten
  • Diensten
    • monitoring
    • Advies
    • Onderzoek
  • Kennis
    • Publicaties
    • Media
    • Lezingen
    • Nature Today
  • Over Ons
  • Nieuwsbrieven
    • Nieuwsbrieven
    • Jaaroverzichten
  • Doneren

Vertrek van Madeleine Postma bij GKA

Je bent hier:
  1. Home
  2. News
  3. Vertrek van Madeleine Postma bij…

Vertrek van Madeleine Postma bij GKA

27-februari-2025 – Denk je aan GKA, dan denk je aan Madeleine Postma, en andersom. Een GKA zonder Madeleine is gewoon helemaal niet voor te stellen! Toch gaat Madeleine ons na maar liefst 15 trouwe dienstjaren verlaten. Ze gaat op zoek naar een andere uitdaging met misschien iets minder hectiek en stress van het altijd maar ‘aan moeten staan’ voor de kiekendievenbescherming. Een moedig besluit om een organisatie die je zo aan het hart ligt te verlaten!

Er zijn ontelbare aantallen kilometers gereden, ontelbare uren gepost, ontelbare aantallen kooien en stroomhekken geplaatst (en na het broedseizoen weer opgeruimd), en ontelbare telefoontjes en Whatsapp berichtjes geweest. Maar er zijn dan ook ontelbare aantallen jonge grauwe kiekendieven beschermd (en in het kielzog daarvan ook bruine-, blauwe- en steppekiekendieven)! Madeleine neemt afscheid als nationaal recordhouder kiekendievenbeschermer en zal dat nog wel een tijdje blijven.

Met het vertrek van Madeleine raken we een enorm betrokken en bevlogen collega kwijt. Met haar lange staat van dienst heeft ze een hoop ontwikkelingen in de organisatie meegemaakt. GKA heeft zich ontwikkeld van een activistisch luis-in-de-pels clubje tot de gedegen kennisorganisatie voor akkernatuur die we nu zijn. En in die ontwikkeling heeft Madeleine zelf ook een grote rol gespeeld.

Het zou Madeleine tekortdoen om haar alleen te herinneren als iemand die nesten van kiekendieven beschermde. Ze begeleidde studenten en vrijwilligers, onderhield contacten met allerlei betrokkenen, gaf lezingen, organiseerde teldagen, pluisdagen en andere bijeenkomsten. Hierbij bleef ze maar auto’s in- en uitladen voor stands en stond op bijeenkomsten de hele dag met mensen te praten, zonder aan zichzelf te denken of ze misschien even iets moest eten of drinken. Laat staan zelf een lezing te bezoeken op de Sovondag (geen tijd voor!). Daarnaast deed ze project – en subsidieaanvragen, schreef ze rapporten, redigeerde ze teksten, deed de opmaak van rapportages – soms tot diep in de nachtelijke uurtjes – en zo nog veel meer. Een echte duizendpoot dus. Wat een betrokkenheid en dat allemaal zonder zichzelf op de borst te kloppen, juist liever bescheiden wat meer op de achtergrond.

Ongelofelijk hoe Madeleine altijd overal aan dacht en oog voor detail had. Een groot organisatietalent, waarin je haar voorgeschiedenis als schooljuf kon herkennen. Ondanks de duizend dingen waar ze altijd mee bezig was kon je haar altijd even bellen voor een vraag, om een leuke waarneming te delen of als je even je frustratie kwijt wilde. En daarbij hebben we het ook altijd enorm leuk gehad. Het was altijd gezellig en we hebben verschrikkelijk veel gelachen. Maar ja, je maakt dan ook nogal wat mee…

Het mag duidelijk zijn dat Madeleine eigenlijk onvervangbaar is, maar we gaan ons best doen al haar taken op een zo goed mogelijke manier op te pakken en het beschermingswerk een zo goed mogelijk gevolg aan te geven. We gaan Madeleine heel erg missen, maar hopen haar nog vaak tegen te komen en wensen haar alle goeds voor de toekomst!!

Afscheid nemen

door Madeleine Postma

Op 15 maart 2010 kwam ik na eerst vier jaar als vrijwilliger betrokken te zijn geweest fulltime in dienst bij Grauwe kiekendief – Kenniscentrum Akkervogels. Het begon voor mij met MAS-tellingen in Friesland en Groningen en het meedraaien in het beschermen van grauwe kieknesten. Het was heel bijzonder om van mijn hobby mijn werk te mogen maken. Tijdens alle lezingen die ik heb gegeven heb ik altijd genoemd wat een voorrecht het was om te mogen werken bij GKA.

Maar na vele jaren werd voor mij duidelijk dat het zorgen voor en het beschermen van zeldzame soorten helaas erg (te)veel van mij vroeg. Het werd tijd om na te denken over veranderingen in mijn werkzaamheden bij GKA, wat eind 2024 zelfs resulteerde in het solliciteren bij een andere werkgever (Veldshop.nl). Per 1 februari 2025 heb ik met zeer gemengde gevoelens GKA, mijn lieve collega’s, de vele fijne vrijwilligers, het bestuur, alle andere mensen die ik in al die jaren heb mogen leren kennen en de vele samenwerkingen achter mij gelaten.

Het afscheid van mijn collega’s was niet makkelijk maar heel bijzonder met een privé-optreden van de  “GKA -gelegenheidsband”, compleet met muzikale begeleiding op blokfluit en keyboard. En dan nog een prachtige beeldje van een kiekendief en een fotoalbum met allemaal ontroerende en hartverwarmende teksten. Bij het lezen ervan heb ik heel wat tranen gelaten omdat ik nog eens extra besefte hoe bijzonder GKA en alles wat daarmee samenhangt is.

Grauwe kiekendiefman “Manke Nelis” beter gezegd “Super Nelis”. © Hilvert Huizing, @Mazzelmoaze.

Kiekendieven en andere akkervogels zijn allemaal prachtige dieren die het verdienen te worden beschermd. Het komen bij nesten van kiekendieven om de bescherming te kunnen plaatsen was voor mij elke keer weer een cadeautje.

Het komen bij nesten was elke keer weer een cadeautje. En het beschermen van de nesten samen met vrijwilligers altijd weer een spannende maar dankbare klus.

Het aanwezig zijn bij het oogsten om jonge kiekendieven te behoeden voor machines deed me elke keer weer beseffen hoe kwetsbaar akkervogels zijn en hoe noodzakelijk bescherming is en blijft. Het beschermen van de kieken laat ik in goede handen achter bij mijn collega’s en zeer betrokken vrijwilligers.

Bruine kiekendieven beschermen is een vak apart. Dit vrouwtje bruine kiek kwam 7 dagen niet op het nest bij haar jongen. Pas nadat de oogst klaar was en na het plaatsen van rietmatten ter vervanging van gaas en stroomdraad keerde ze met grote dotten nestmateriaal terug, pffff! De jongen werden in de tussenliggende tijd door de al jaren zeer toegewijde vrijwilliger Hilbrand Schoonveld gevoerd.

Het beschermingswerk en alle onderzoeken van GKA blijven van groot belang voor het behoud van akkervogels in Nederland. Daarbij is (jullie) hulp van vrijwilligers en de samen- en medewerking van boeren en overheden onmisbaar. Hier en daar blijf ik als vrijwilliger mijn steentje bijdragen. In hoeverre mij het lukt om ook met de kiekendieven nog wat te doen weet ik niet, dat ga ik eens rustig bekijken.

Langs deze weg wil ik iedereen hartelijk bedanken voor alle bijzondere jaren bij GKA. Tot ziens!

De herinneringen blijven……

AGENDA

  • 10 mei 25 Jaarlijkse Kiekenzoekdag Flevoland

  • 17 mei 25 Jaarlijkse Kiekenzoekdag Groningen

  • Actueel
  • Contact & Colofon
  • ANBI
  • Privacystatement

Copyright Grauwe Kiekendief – Kenniscentrum Akkervogels – Powered by XSbyte

Nieuwsbrief


  • Blue Sky Icon