Tragedie in de insectenwereld

Tragedie in de insectenwereld

door Roelf Schripsema

Het was een mooie lentedag en gewapend met de camera struinde ik rond om wat insectenplaatjes te schieten. Opeens viel mijn oog op enkele glanzende elzenhaantjes, zonnend op een frisgroen elzenblad langs een bosrand bij Uithuizen.

Juist toen ik de cameralens op de elzenhaantjes had scherp gesteld, zag ik een snuitkeverwants over een takje naderbij komen. Bij de elzenhaantjes aangekomen stopte de wants en voor ik er erg in had prikte hij met zijn zuigsnuit door het schild van een kevertje. Het beestje spartelde hevig tegen, maar de wants liet niet los. Ook weglopen hielp niets, de wants zette zich schrap om de prooi bij zich te houden. In het gevecht knikte het schild van het elzenhaantje open. Het beestje verslapte en kwam op de rug te liggen. Pogingen om weg te vliegen liepen ook op niets uit. Achteruit sleepte de wants zijn prooi van het elzenblad af, het takje op. Nu kon de kever zich nergens meer aan vastgrijpen. Zij (het was een vrouwtje) viel en bungelde aan de zuigsnuit van de wants. Het leek een verloren zaak voor de kever. Totdat er plotseling hulp kwam opdagen. Een elzenhaan-mannetje liep het takje op en kroop op de rug van de wants. Het hielp niet. Maar de elzenhaan-man zette moedig door en bereikte het vrouwtje. Driftig klampte hij zich aan haar vast. Na een hevig gevecht tussen de wants en de elzenhaantjes vielen de kevertjes samen op de grond tussen het gras. Kennelijk was de zuigsnuit van de wants niet op zoveel tegenstand berekend. Verbouwereerd bleef de wants op het takje zitten.

Wat er van de elzenhaantjes geworden is? Ik heb ze niet terug kunnen vinden… Maar ik was wel een bijzonder fotoverhaal rijker!