17-juni-2019 Een moeilijk begin van een wulpenleven met Henk Jan Ottens

Als onderzoeker heb je nogal eens met het dilemma te maken ‘ingrijpen of toekijken’. En vandaag heb ik ingegrepen. Misschien tegen beter weten in.

Verderop in het perceel liepen de wulpenouders met hun enige uitgekomen jong, het andere jong zat nog in het ei te piepen in een verder verlaten nest. Dus heb ik het kuiken uit het ei geholpen en anderhalf uur onder mijn kleding en op mijn buik verwarmd. In de tussentijd kon ik het andere jong opsporen en zenderen.

Nadat de kleine Benjamin een stukje droger en warmer was, heb ik het tegen zijn broertje of zusje aangezet in de hoop dat de ouders mijn rol zouden overnemen. Ik denk dat ik het antwoord wel weet, maar soms wil je niet lijdzaam toezien.

De volgende dag heb ik het kleine kuiken niet teruggevonden. Nu hoeft dit niet slecht nieuws te betekenen, omdat hij niet gezenderd was en dus sowieso moeilijk op te sporen is. Zijn gezenderde broertje of zusje heb ik wel in goede gezondheid weer gezien.

Misschien zullen we nooit weten of het ingrijpen in deze situatie heeft geholpen… maar misschien komen we Benjamin bij een volgend bezoek wel weer tegen.

Dit onderzoek is in samenwerking met Landschapbeheer Drenthe en wordt mede mogelijk gemaakt door: het Bettie Wiegman Fonds, de Nationale Postcode Loterij, Prins Bernard Cultuurfonds, Provincie Drenthe, Het Drents Landschap, WMD Drinkwater en Vogelbescherming Nederland.