23-april-2024 De prooitransecttellingen gaan gestaag. We herhalen op zo veel mogelijk plekken de transecten die ook in april 2010 en april 2011 een keer geteld zijn. De reden hiervoor is dat we willen vergelijken hoe het habitat en de prooibeschikbaarheid sinds dien veranderd zijn.

Tijdens zo’n telling lopen we langs een lijn van een startpunt naar een eindpunt en tellen we alle vogels 30 m links en rechts van deze lijn en alle reptielen, grote insecten en zoogdierholletjes 2 m links en rechts van de lijn. Verder noteren we ook het aantal keutels van kleine en grote grazers (schapen, geiten vs. paarden, ezels, dromedarissen, koeien) om een indruk te krijgen van de begrazingsdruk. Op veel plekken is het landschap erg kaal en de planten die we zien lijken vaak uitgedroogd en dood. We hebben dan ook twee dagen helemaal geen kiekendief gezien. Gisteren aan het einde van de middag lag dit niet alleen meer aan het landschap, maar vooral aan een optrekkende zandstorm. Het zicht werd steeds slechter en toen we circa 10 km van de Algerijnse grens bij een militaire controle stonden te wachten, begon het zelfs te regenen. Toen je nog maar enkele tientallen meters kon zien en het zo hard waaide dat we een groepje boerenzwaluwen achteruit voor ons langs zagen vliegen, besloten de soldaten dat we beter snel door konden rijden. In een roodoranje wereld van zand en stof volgden we bijna blind een track in de gps. We kwamen de boertjes weer tegen, maar nu zaten ze op de grond de storm af te wachten. Af en toe probeerde er eentje op te vliegen, maar moest die snel weer naar de grond om niet weggeblazen te worden. Dit is migratie over de Sahara beleven!

Omdat het onmogelijk was in dit weer onze tentjes op te gaan zetten, besloten we om naar Tendrara te rijden. Via omwegen kwamen we terecht bij het “Complexe Alkarama”, een paleisachtig gebouw dat beheerd wordt door de vereniging “Association Alkarama pour le développement social” die hier sociale evenementen organiseert. We werden warm ontvangen door Nour El Houda en haar moeder Elmoumna Dahmani en konden voor het eerst sinds ons vertrek uit Oujda van een echte douche genieten. Daarna werden we verwend met huisgemaakte Tajine en een gezellige uitwisseling tussen de culturen. Na een korte maar heerlijke nacht waar buiten de storm woedde vertrokken we vanochtend weer naar ons volgende telpunt. Na een paar punten werd ons telpuntenprogramma echter ruw in de war geschopt. De regen van afgelopen nacht had een droge wadi in een stromende rivier veranderd. Dit had ik nog nooit eerder meegemaakt. Via een grote omweg konden we nog wel naar een ander punt rijden. Onderweg kwamen we langs groenere stukken, langs wadis waar het stikte van de leeuweriken. En ja, de reeks van kiekloze dagen werd ook doorbroken. We zagen er twee Grauwe en twee Bruine Kiekendieven foerageren. Inmiddels is het donker en hebben we onze tentjes op een vlak stukje opgezet. We hopen dat het vannacht niet weer gaat regenen, anders krijgen we misschien zelfs nog natte voeten bij deze al best frisse 9 graden.

Relatief onaangetaste Halfa-steppe

Overbeweiding

Temmincks strandleeuwerik

Foto’s: Popko Wiersma

Dertien jaar na de eerste Marokko-expeditie, zijn we dankzij financiering van de Deutsche Wildtier Stiftung opnieuw in Oost-Marokko om de huidige staat van deze habitats te onderzoeken. Lees hier het startbericht.

Lees alle reisblogs van de voorjaarspexpeditie naar Marokko (2024):

13-april-2024 | Het Marokko avontuur is begonnen!
17-april-2024 | Slaapplaatsen van zendervogels en de eerste braakbal!
19-april 2024 | Een veranderd Marokko: van steppe tot dadelpalmplantages
23-april-2024 | Midden in een Marokkaanse zandstorm met boerenzwaluwen
25-april-2024 | De laatste vogelrijke dagen in Marokko